Początek

         Szydełkowanie towarzyszyło mi od zawsze choć nie w takiej formie jak dziś. Początkowo były to serwetki eksponowane w tradycyjnym (nieco z poprzedniej epoki) domu mojej Babci czy kolorowe serwety ze wzorem winogron. Początek mojego zainteresowania jak tworzone są takie "dzieła" był zupełnie przypadkowy jak wiele wydarzeń w naszym życiu. Kilka lat temu Mama podczas jednej z moich wizyt u niej z czeluści szafy wyciągnęła piękny obrus i powiedziała

- Mówiłaś żeby go nie wyrzucać to zabieraj go sobie.

- Tak mówiłam? I miałam rację. Skąd go masz? Kto go zrobił? 

Zasypałam ją pytaniami.

- A to Ciocia Marysia go przyniosła, jakaś jej kuzynka szydełkowała, niedawno zmarła, a rzeczy zostały.Pewnie jej nie pasował to przyniosła, były jeszcze firanki ale się zniszczyły.

        Uściskałam ją serdecznie bo przechodni prezent był piękny w beżowym kolorze ze wzorem niby pajączków wielkości kwadratu o wymiarach 1,30 m x 1,30 m. Po powrocie do domu i szybkiej przymiarce idealnie pasował na ławę w salonie. Zachwyt nad pięknem nowego-starego obrusa był ogromny z jednoczesnym wielkim szacunkiem dla wykonawczyni pracy. Pomyślałam przez chwilę, że jest w nim cząstka kobiety która z pieczołowitością i pasją go dziergała. Zaczęłam mu się przyglądać i zastanawiać jak powstał w którym rogu jest początek, a w którym koniec, czy koronka dookoła była robiona od razu czy na końcu- nie miałam kogo zapytać... Moja wiedza ograniczała się do opaski robionej na pracach ręcznych dwadzieścia lat temu, ale moja ciekawość została wzbudzona.